![9028250727[1]](https://www.manetvanmontfrans.nl//wp-content/uploads/2015/11/90282507271.gif)
‘François Bon et la mécanique de la langue’. In S. Coyault (Ed.), L’écrivain et sa langue: romans d’amour de Marcel Proust à Richard Millet (pp. 159-174). Clermont Ferrand: Université Blaise Pascal, 2005.
François Bon schreef zijn autobiografische roman Mechaniek naar aanleiding van de dood van zijn vader; monteur, garagehouder en Citroëndealer in de Vendée. Uit een montage van herinneringen, gesprekken en fragmenten uit nagelaten papieren rijst het beeld op van een gedreven, zwijgzame man, een held in de ogen van zijn zoon.
De geschiedenis van deze vader valt samen met die van een tijdperk dat definitief voorbij is: Bon voert zijn lezer terug naar het Frankrijk van de wederopbouw waarin de vooruitgang gestalte kreeg in machtige tractoren en vernuftige personenauto’s. De Dyna Z, de Panhard 24, de ID, de DS 19 – het zijn wonderen van techniek waarvan Bon in de werkplaats van zijn vader de geheimen doorgrondde. De roman Mechaniek is de inventaris van een ook in andere opzichten fortuinlijke nalatenschap: monteren en schrijven zijn immers zeer verwante, geduld en nauwkeurigheid vergende bezigheden. Bon ontving voor Mechaniek de Prix Louis Guilloux 2002
Link: http://dare.uva.nl/document/2/52594
Pour citer cet article: ‘François Bon et la mécanique de la langue’. In S. Coyault (Ed.), L’écrivain et sa langue: romans d’amour de Marcel Proust à Richard Millet (pp. 159-174). Clermont Ferrand: Université Blaise Pascal, 2005.